Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2017 r.

Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Małgorzata Wierzba-Golicka
Protokolant:	stażysta Dagmara Puchała

po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2017 r. w Ostrzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa B. w G.

przeciwko D. A.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej D. A. na rzecz powoda B. w G. kwotę 23,38 (dwadzieścia trzy 38/100) złotych;

2.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanej D. A. na rzecz powoda B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G. kwotę 30,00 (trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych i kwotę 1.217,00 (jeden tysiąc dwieście siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. I C 410/16 upr.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2016r. powód B. w G. wystąpił przeciwko pozwanej D. A. z pozwem o zapłatę kwoty 1594,91 złotych z odsetkami umownymi dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Ponadto powód wniósł o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu powód podniósł, że pozwana D. A. i Bank (...) S.A. zawarli w dniu 13 maja 2014r. umowę o kartę kredytową. Wynikająca z niej wierzytelność została zbyta przez Bank na rzecz powoda. Na wartość dochodzoną pozwem składają się suma należności wynikających z niezapłaconych przez pozwaną należności głównej i odsetek.

Na rozprawie w dniu 8 marca 2017r. pozwana D. A. oświadczyła, iż nie kwestionuje okoliczności wskazanych w pozwie i wniosła o rozłożenie należności na raty.

W uzasadnieniu swojego stanowiska stwierdziła, iż żądanej kwoty nie jest w stanie spłacić jednorazowo.

Pismem z dnia 20 kwietnia 2017r. powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz kwoty 23,38 złotych tytułem pozostałego do zapłaty roszczenia odsetkowego, wobec dokonania przez pozwaną wpłaty w kwocie 1700,- złotych i zasądzenie kosztów procesu. W pozostałym zakresie powód cofnął pozew.

Sąd ustalił, co następuje.

Pozwana D. A. i Bank (...) S.A. zawarli w dniu 13 maja 2014r. umowę o kartę kredytową. Wynikająca z niej wierzytelność została zbyta przez Bank na rzecz powoda. Na wartość dochodzoną pozwem składają się suma należności wynikających z niezapłaconych przez pozwaną należności głównej i odsetek.

Do dnia wystąpienia z roszczeniem pozwana należności tych nie uregulowała. W toku procesu pozwana uiściła na rzecz powoda kwotę 1700,- złotych.

Okoliczności bezsporne.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie okoliczności wskazanych w pozwie, które pozwana przyznała. Przyznanie to nie budzi wątpliwości Sądu.

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Dla wykazania swojego żądania powód dołączył umowę kredyt, wyciąg z ksiąg rachunkowych i umowę o zbyciu wierzytelności, z których to dokumentów wynika wierzytelność powoda w stosunku do pozwanej.

W przedmiotowej sprawie Sąd uznał, iż przedstawione przez powoda dokumenty stanowią dowód istnienia wierzytelności powoda wobec pozwanej, jej wysokości i wymagalności. Tym bardziej, iż pozwana uznała żądanie pozwu, nie kwestionowała okoliczności wskazanych w pozwie i je przyznała.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że powód występując z przedmiotowym roszczeniem wykazał, iż przysługuje mu w stosunku do pozwanej D. A. wierzytelność we wskazanej w pozwie kwocie.

Pismem z dnia 20 kwietnia 2017r. powód cofnął pozew częściowo z uwagi na dokonanie przez pozwaną wpłaty na rzecz powoda w kwocie 1700,- złotych.

Zgodnie z art. 203 § 1 i 4 kpc pozew może być cofnięty ze skutkiem prawnym, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że czynność ta nie jest sprzeczna z prawem, zasadami współżycia społecznego albo nie zmierza do obejścia prawa. Ponadto stosownie do treści art. 203 § 1 kpc pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku.

W przedmiotowej sprawie żadna z tych okoliczności nie zachodzi. Pozwana nie złożyła w wskazanym przez Sąd terminie oświadczenia co do częściowego cofnięcia pozwu, tym samym Sąd przyjął, iż wyraziła na nie zgodę.

Pozwana przegrała proces, wobec powyższego zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu określoną w art. 98 § 1 kpc winna zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty procesu.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji.

/-/ Małgorzata Wierzba-Golicka